نیاز بالاترین به تعبیه ی بخش تخصصی انقلاب سبز

از انقلاب سبز پارسی، تا انقلاب های سرخ عربی

گویا ضرب آهنگ انقلاب های خاور میانه سر باز ایستادن ندارد و مصرانه سعی میکند تا  تمام دیکتاتور ها را در کام خود فرو برد.

اما در ایران گونه دیگریست.

رهبر جمهوری اسلامی ناشیانه و دستپاچه این انقلاب ها را اسلامی و منشا آن را انقلاب 1357 می داند ؛لاجرم قصد دارد اینگونه القا کند که تمام جهان به دنبال اسلام و انقلاب اسلامی هستند.

این طرز تفکر علاوه بر توهم نشانه هایی از ترس و نا امیدی  رهبر جمهوری اسلامی در مهار جنبش سبز در 2سال گذشته است.

آیت الله خامنه ای با طرح این بحث و رفتار دوگانه در قبال دیکتاتورها دو اشتباه  بزرگ استراتژیک مرتکب شد:

1-   این مانورهای تبلیغاتی و سخنرانی  های گسترده وی باعث شد تا مردم ایران نه تنها به این انقلاب ها توجه ویژه ای پیدا کنند، بلکه  جنبش سبز به خوبی دریافت که این انقلاب ها تاثیر مستقیمی بر پیروزی مردم ایران خواهد داشت.

آیت الله خامنه ای خود هرگز تصور نمی کرد که جنبش سبز، اینگونه پیگیرانه و فعال در قبال انقلاب های مردمی موضع گیری نماید ؛ الگو سازی متقابل در انقلاب های منطقه اگرچه امری عادی می نمود، اما حجم فعالیت جنبش سبز در این ضمینه نشان دهنده عمق نفرت ایرانیان از رژیم حاکم و وضعیت نا بسامان مشروعیت  آیت الله خامنه ای در بین اقشار جامعه بود.

2-   رفتار متناقض و مزورانه آیت الله خامنه ای در لیبی و سوریه، نه تنها خشم جامعه جهانی را  شعله ور کرد، بلکه واکنشهای گسترده ای در داخل ایران بر انگیخت.

آیت الله خامنه ای اکنون با دو مشکل مواجه است: هم محکومیت گسترده در داخل و خارج بخاطر کمک به دیکتاتوری قذافی و بشار اسد و هم ایجاد امید مضاعف در بین اقشار مختلف جنبش سبز.

مشکل اول آیت الله خامنه ای به واسطه حمایت مردمی30 ساله، مرتفع شده بود؛ اما ماه عسل خونین رهبر جمهوری اسلامی، بعد از حجله ی ننگین 22خرداد تمام شد.این همان مشکل دوم آیت الله خامنه ایست که گویا با حصر خانگی سران جنبش سبز نه تنها حل نشده، بلکه آخرین امیدها برای انجام اصلاحات در نظام ، به یاًس تبدیل گردید.

امروز جنبش سبز؛فردای آیت الله خامنه ای

شاید برخی بر این باورند که با دستگیری آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی جنبش سبز دچار سردرگمی و بلاتکلیفی شده است.

عدم برگزاری تجمعات میلیونی و سرکوب کمترین تحرکات اجتماعی  از یک سو و فشار  اقتصادی و امنیتی از سوی دیگر و مواضع انفعالی برخی اصلاح طلبان جنبش سبز، موجب بروز سرخوردگی هایی در جنبش سبز شده است.

 اما ماهیت این معضل نه تنها نا امیدانه نیست، بلکه نوید بخش موج جدید و پایداری از اعتراضات در ماههای آتی است.

با توجه به پیروزی محتمل انقلاب در سوریه و فروپاشی اقتصادی در چند ماه آینده که موجب بروز بیکاری میلیونی در ایران و احتمالن شورش نان خواهد شد، در این بین لازمست نهادی مردمی و فعال در بالاترین تشکیل گردد تا به شکلی تخصصی  به جمع آوری اخبار و راهکارها ی مدیریتی  برای کنترل موج خروشان اعتراضات پاییزی و زمستانی بپردازد.

بالاترین به عنوان نهادی فعال و مردمی در جنبش سبز،نه تنها ظرفیت تجمیع آراء مختلف را داراست، بلکه این پتانسیل را دارد که بعنوان دایرۀالمعارف تحلیلی و خبری در میان گروه ها و اقشار مختلف جامعه به مرجعی مورد اعتماد عموم مردم قرار گیرد.